Bob de Bouwer
Bulldozer en plezier in de modder
Na de regen vormden zich plassen in de tuin. De betonmixer was verveeld.
– Mag ik naar buiten om een beetje te spelen?? – ze kwelde Bob.
– Niet, Mijn liefste zei Bob, omdat je net zo vies wordt als de graafmachine en de bulldozer.
– Maar het is leuk om vies te zijn! – genaamd de Bulldozer.
Marta werkte die dag op een boerderij. Ze repareerde de goot van het huis van meneer Farmer.
– Hoe gaat het? – riep de huisbaas van beneden.
– Het is niet goed antwoordde Martha. – Je hebt niet alleen een gescheurde dakgoot, maar ook een gat in de afvoer. Samen met de kraan hebben we hier veel werk te verzetten.
Bob besloot de tuin op te ruimen. Hij deed een waterdicht schort aan en vulde de emmer met warm zeepsop.
– Nee, wie gaat er als eerste in bad? – Hij vroeg.
– Ja, en! – De betonmixer was dankbaar.
– Je bent niet eens vies geworden Bob lachte. – Ik zal beginnen met de graafmachine.
De bulldozer kwam dichter bij de Waltz.
– Ik ben er blij om, dat het niet op mij viel. Ik hou er niet van om mezelf te wassen, Daar hou ik echt van modder.
– Zeker, je blijft erin rommelen Wallace grinnikte.
Bob zeepte de Digger in en draaide de kraan open, om het af te spoelen. Hij merkte het niet, dat hij op de slang staat, het blokkeren van de waterstroom.
– Interessant, wat brak? - hij zei, in een leeg gat turen.
Toen hij van voet naar voet ging, de vrijgekomen stroom water spatte recht in zijn gezicht en stroomde over iedereen in de tuin.
– Oh mijn! – Bob kreunde van verbazing.
De angst verstopte zich onder het dekzeil van de tractortrailer voor de regen. Toen het stopte met regenen, hij sprong uit zijn schuilplaats.
– Bedankt, Tractor - hij zei. – Ik haat nat worden.
– Kleinigheid zei Trekker. Zijn motor gromde.
De machine probeerde vooruit te komen. Het werkte echter niet - de wielen van de tractor kwamen vast te zitten in dikke modder.
– Ik kom hier niet weg Traktor kreunde bezorgd.
– Kom tot rust, Ik ga meneer Farmer halen, hij zal vast wel iets verzinnen riep Angst.
In de achtertuin is Bob net klaar met het spoelen van de graafmachine, wiens gele laken nu glansde als nieuw.
– Het is jouw beurt, Bulldozer zei Bob.
– En je kunt de wals niet eerst wassen? – Gedraaide stripper.
– Je bent niet bang voor water, dat ben je wel? – Bob lachte. – Je bent niet van suiker gemaakt.
– Duidelijk, dat Nee – antwoordde Dozer op een onzekere toon.
Op dat moment ging de telefoon in Bobs zak.
– Je moet wachten, Bulldozer zei Bob, en toen hij klaar was met praten, hij wendde zich tot de machines: – Het was meneer de boer. Blijkbaar is de Tractor vast komen te zitten in de modder.
– We halen hem eruit bood Koparka aan.
– Ik ben bang, dat je wielen ook kunnen bijten zei Bob. – Ik gebruik liever een bulldozer. De rupsbanden werken perfect op gladde oppervlakken.
– Maar ik heb geluk - fluisterde de gelukkige Bulldozer tegen Waltz. – Ze wil me niet wassen!
– Mag ik met je meekomen? – vroeg de betonmixer.
– Oké Bob was het daarmee eens.
– Hij! – riep de betonmixer.
– Jij zal helpen? – vroeg Bob.
– We zullen helpen! – riepen de machines in koor.
Bob, De bulldozer en de Betoniarka stopten op de boerderij.
– Alarm! BZZYT! BZZYT! – De betonmixer deed zich voor als politiesirene.
In het veld bleek het, dat de tractor voorgoed in de modder vastzit.
– Maak je geen zorgen, oud Bob troostte hem. – Een of twee zullen we je bevrijden!
Bob bevestigde het ene uiteinde van de sleepkabel aan de haak van de tractor, en de tweede - naar de Bulldozer.
– Drie, vier! Trekken, Bulldozer! – gaf het wachtwoord
– UUUFF! – de bulldozer gromde van inspanning, en zijn rupsen begonnen de modder als deeg te kneden. – UUUFF! ik kan het aan! – gromde, en de wielen van de tractor trilden.
Beide motoren sloegen, de modderige slurry begon alle kanten op te spetteren.
Wanneer de tractor onafhankelijk kon bewegen, Mr. Farmer bedankte Bob.
– Ik nodig je uit voor een glas sap, vriend - hij zei.
– Heerlijke gedachte zei Bob.
Ze sprongen allebei in de trailer van Tractor en reden naar huis. De cavalcade werd afgesloten door de Bulldozer en de Betonmixer.
Ze reden gewoon door de wei, toen de angst van achter de boom tevoorschijn kwam. Hij hield een grote klomp modder in zijn hand.
– Hallo, Concreet! – hij riep uit.
De betonmixer draaide, en de modderbal raakte haar recht in het masker. PLASK! De modder is weggevloeid, kietelen betonmixer, wie begon te lachen?.
– En, het is plakkerig als jam – zachichotała.
Angst maakte een tweede, een nog grotere bal en gaf die aan de Bulldozer.
– Wij zijn aan het vechten? – riep Bulldozer vrolijk en deed mee met de pret.
Hij was Bob en Tractor helemaal vergeten.
Toen Bob naar de boerderij kwam, Hij vond Marta daar. Die met behulp van een kraan bezig was met het repareren van de goot.
– Alles goed? – vroeg hij van beneden.
– Uitstekend antwoordde Martha. – ik snap het, dat je de Tractor uit de modder hebt weten te krijgen.
– Dit komt door de Bulldozer zei Bob en draaide zich om, om hem te feliciteren.
Maar de Bulldozer was er niet.
– Interessant, waar zijn Spychacz en Betoniarka mompelde hij.
De bulldozer speelde als een kind in de modder.
– Je weet wel, Concreet hij begon het verhaal- toen ik zo klein was als jij, Ik rolde de hele dag in het vet, kleverige modder.
– Oh mijn! – Piepende opgetogen Betonmixer.
De zorgeloze stemming werd onderbroken door het telefoontje van Bob.
– Bulldozer! Concreet! Waar ben je?!
– Hmm… wij alleen… we zetten moddercakes mompelde Dozer.
– En we maakten ons zorgen om jou! Ga maar snel naar de boerderij. Mr. Farmer heeft een verrassing voor je voorbereid.
Toen iedereen op een rij in de tuin stond, Bob zei dat ze hun ogen moesten sluiten.
– Chi, chi, ik hoop, dat we iets extra's krijgen! – schreeuwde angst.
– Klaar? – vroeg Bob.
– Klaar! – riepen Marta en meneer Farmer in koor uit:, een emmer warm zeepsop dragend.
Marta doopte de borstel in de emmer en begon de tank van de betonmixer te schrobben.
– Cha, cha, maar het kriebelt lachte de machine.
De bulldozer wilde zijn oog heel graag openen, zien, wat haar zo amuseert.
– Gewoon niet kijken, Bulldozer Martha belde.
Toen het de beurt was aan de Bulldozer, dit schudde zichzelf van walging.
– WRRR! – hij gromde, toen Marta het begon te wassen.
Het is jouw beurt, Angst! – Meneer Farmer zei:.
– gewoon niet dat! – Schreeuwde Angst en stond op het punt weg te rennen naar het veld, maar hij gleed uit in een modderige plas.
– AUUU! – hij kreunde van de pijn Angst, omdat hij recht op zijn gezicht viel. – En waar ga ik nu een nieuwe neus halen?
We raden vooral aan Bob de Bouwer kleurplaten.