Jan Brzechwa "På boden"

Na stra­ga­nie w dzień tar­go­wy
Slik er samtalene du hører:

„Może pan się o mnie oprze,
Herren så blekner, panie koprze."

"Vel, ikke rart, mój szczy­pior­ku,
Leżę tu­taj już od wtor­ku!”

Rze­cze na to ka­la­rep­ka:
„Spójrz na rze­pę – ta jest krzep­ka!”

Groch po brzusz­ku rze­pę kle­pie:
"Hvordan har du det, rzepo? Coraz lepiej?”

"Dzięki, dzięki, panie grochu,
Ja­koś żyje się po tro­chu.

Lecz pie­trusz­ka – z tą jest go­rzej:
Blada, chuda, får ikke sove. "

„A to fe­ler” –

Westchnął selger.

Burak stroni av løk,
Og løken føltes nær ham:

"Min Buraku, mój czer­wo­ny,
Ville du ikke like en slik kone??”

Burak tylko nos zatyka:
«Kom igjen, frue, dra tidligere,

Jeg vil ha en rødbetkone,
For foran deg gråter de alle sammen."

„A to fe­ler” –
Westchnął selger.

Plutselig høres bønnens stemme:
"Hvor skal du opp her??!”

"Ikke vær så god mot meg" -
Rosenkål er det samme.

"Widzieliście, hvilket blod!"-
Gulroten er ripet.

«La kålen dømme oss!”
"Co, kapusta?! Glowa pusta?!”

En kapusta rzecze smutnie:
"Moi drodzy, hvorfor krangelene,

Hvorfor dine dumme krangler,
Wnet i tak zgi­nie­my w zu­pie!”

„A to fe­ler” –
Westchnął selger.