De winterdroom van Winnie de Poeh

therapeutisch sprookje

Belangrijkste doelen: het verminderen van de angst voor nieuwe situaties en nieuwe omgevingen.

Sprookjesinhoud:

Op een nacht viel de eerste sneeuwvlok op het honderd hectare bos. Dan nog een en nog een - totdat de sneeuw alles bedekte met een wit donzen dekbed. Kubuś lag heerlijk te slapen ,toen er plotseling iets zachtjes op het raam begon te kloppen. Poeh veegde zijn slaperige ogen af. W oknie stała dziwna biała postać i machała do niego ręką. Trzeba wstać – westchnął z szerokim ziewnięciem. - Waarschijnlijk wilde de tijger kattenkwaad uithalen, Ik moet tegen hem schreeuwen om hem te laten slapen. Het is winter, het is nacht en de teddyberen moeten veel slapen. Winnie deed de deur wijd open. Het was niet Teigetje…

Winnie wreef in zijn ogen.

– Slaap ik nog?? - hij dacht. Beer zag een vreemde figuur in de deuropening. Het besneeuwde wezen had kleine ogen. Zijn neus was erg groot, en er zat een sneeuwstrik op de staart. De onverwachte bezoeker keek rond in het knusse appartement van de teddybeer. Eindelijk vroeg hij met een vermoeide stem:

– Mag ik binnen komen?

Winnie was nog meer verrast en dacht eerst, dat het een sneeuwpop is, die samen

met vrienden die hij vanmiddag maakte. Hij nodigde de witte figuur beleefd uit in de hut.

– Bedankt, dat je me binnenliet. Wanneer de winter komt, ik heb het erg koud, omdat ik geen eigen huis heb. Maar je weet het zeker, je kent mij. Misiu was erg nieuwsgierig, wie is de vreemdeling?, maar hij durfde het hem niet te vragen. Sneeuwman moest onthouden, waarom hij naar Kuba kwam en vroeg?:

– Poeh! Mag ik bij jou overnachten??

De beer overwoog, hoe zal de nacht met dit vreemde wezen zijn?. uiteindelijk besloot hij, dat de geweldige man in zijn bed zal slapen, en hijzelf zal de nacht op de bank doorbrengen. Hij deed een stap in de richting van de slaapkamer en voelde het, dat hij op iets nats stapte. Het was een plas, en daarin stond Eeyore. De ezel zei::

– En, sorry! Ik heb het niet eens gemerkt, dat gaat naar jou, sneeuw bedekte me van top tot teen.

Kubuś vertelde zijn vriend, dat hij hem voor een sneeuwpop hield. Eindelijk, na een vermoeiende nacht vielen de beer en de ezel lekker in slaap. De volgende dag met Knorretje, Uil, Tygryski en Krzyś maakten grapjes over de nachtelijke avonturen van Kłapouszek en Puchatek. Vanaf nu komt de ezel altijd met een paraplu op bezoek. Grappige ezel legt uit, dat het altijd kan sneeuwen.