Een verhaal over een koning
Ver weg van hier, ver,
In de hoofdstad, maar niet in de onze,
Er was een koning, wie dronk melk?
En hij at veel grutten.
De koks waren bezorgd:
"O, rety! Wat is er gaande?
De koning beveelt de pap te serveren,
De koning eet niets anders!
Hoe je hier kunt werken
En hoe dien je zo'n man hier te dienen??
De koning wil de rotisserie-eend niet
Geen gegrilde zalm,
De koning raakt niet eens een ei aan,
De koning eet niet eens knoedels,
Welke in alle landen
Koningen aten meestal."
En de koning lachte: "Ik de jouwe
Klachten worden niet verplaatst,
Ik eet alleen gries,
Andere gerechten afhalen!
Laat de schenker maar komen,
En hij klaagt ook,
Laat me pap uit de fles
Hij schenkt een glas melk in!”
De Grote Raad zuchtte:
“We eten als boeren,
Omdat het ons land regeert
Kaszojad en Mlekopij.
Elke dag op een dienblad
Ze serveren een kom pap –
Zo kunnen arme mensen eten
Vanuit de kelder of de zolder,
Maar wij, Koninklijke Raad,
De oudste bewaker van het land,
Het past niet eens bij ons,
Voor de ingewanden om een mars te spelen!”
En de koning bleef groeien en sterker worden,
Hij werd gezonder met de jaren,
En hij werd sterker, en sterker geworden
Pap met melk eten.
Maar hij was geen klootzak
En hij haatte oorlogen,
En hij had zo'n regel:
Wat is van jou, het is niet van mij.
De vijand bleef ver weg,
Omdat de koning de vijand afschrikte.
En je drinkt melk?
Eet je veel pap??