De avonturen en reizen van Misia Uszatek
Het is altijd, Hoe is hij
De teddybeer stond op de drempel van het huis. In zijn poten hield hij een boterham dik besmeurd met honing. Vrienden omringden hem.
– Het is altijd, Hoe is hij – zei Kogucik tegen Beer. – Ik hou van zaden.
– A ja trawki i zioła – het konijn toegevoegd.
– Er is niets beter dan grutten! – Kruczek likte zijn lippen.
En iedereen begon het te eten, Hoe is hij. De beer at een brood met honing. De haan pikte naar de zaden. Het konijntje knabbelde aan de bladeren van kruiden. En Kruczek likte de kom pap.
– Chrum, chrum… – klonk er ineens een stem. Een man met vier poten rende de tuin in, roze wezen.
– Ik ben Knorretje Roze Snuit – het zei, naar vrienden kijken.
– We zijn zeer tevreden – de vrienden van de nieuwkomer begroetten.
– ik snap het – kwiknął prosiaczek – dat ieder van jullie het eet, Hoe is hij.
– En jij, waar hou je van? – Uszatek vroeg.
– Alles. en brood, en pap, en een blad, en een zaadje, en nog veel meer. En ik heb altijd een grote eetlust.
De vrienden keken vol bewondering naar de Pink Snout. En Uszatek rende naar huis. Hij was zo terug, met een stuk papier met zo'n inscriptie in zijn poot:
Uitnodiging. Roze snuit Knorretje alsjeblieft, om morgen te komen ontbijten. Teddybeer Uszatek en vrienden.
Gast
Beer Uszatek bedekte de tafel in het prieel met een witte doek. Het konijntje zette een bos bloemen in het midden van de tafel. Kogucik en Kruczek stellen de decoraties samen. Toen kraakte de poort. Pink Snout kwam de tuin binnen.
– Welkom leuke gast! Kom gerust aan tafel! – vrienden huilden.
Knorretje maakte het zich gemakkelijk in de stoel. Het konijn bracht een schaal sla. Kruczek een kom dampende pap met crackling. De haan bracht een radijs in zijn snavel, rood als roosjes.
Teddybeer zei::
– En hier is de peperkoek en chocoladepudding. We kunnen nu beginnen met ontbijten.
Pink Snout gromde:
– Chrum chrum… Alles ziet er geweldig uit! – en begon meteen te eten. Hij begon te pikken, klap en lik het op grote schaal. Hij zette geen gerechten op het bord. Hij at rechtstreeks van het bord. Niet met een vork – maar met een snuit en poten. Hij beet zijn sla met peperkoek, en hij at de pudding met de radijs.
– Chrum, chrum, chrum… – hij gromde de hele tijd met grote tevredenheid.
De vrienden waren sprakeloos van angst. Pink Snout bevlekte het tafelkleed en gooide de bloemen omver! En toen hij alles had gegeten en het zag, dat de tafel leeg is – In slaap gevallen. Hij veegde niet eens zijn snuit af.
Vrienden keken, stilletjes, op een verwoeste tafel en op een slapende veelvraat. vroeg de beer fluisterend:
– Zullen we Pink Snout ooit nog eens uitnodigen??
We raden vooral aan Kleurplaten Teddybeer.