Cuba en Bruno

Lang geleden, lang geleden, in een klein stadje gelegen tussen groene heuvels, Er woonde een kleine jongen genaamd Kuba. Kuba was een vrolijke en energieke kleuter, die ervan hield om buiten te spelen en de wereld om hem heen te verkennen. Zijn beste vriend was een kleine hond genaamd Bruno. Bruno was Kuba's trouwe metgezel in zijn dagelijkse avonturen. Samen renden ze door de weilanden, ze speelden verstoppertje in het park en zwommen in het meer.

Op een dag merkte Kuba het op, dat Bruno verdrietig en depressief is. Hij had geen eetlust, hij wilde niet spelen en bleef de hele tijd in zijn bed liggen. Kuba maakte zich grote zorgen over zijn vriend. Hij wist het, dat er iets mis is.

Bezorgd rende Kuba naar zijn moeder, om haar over Bruno te vertellen. Kuba's moeder wist het, dat Bruno ziek moet zijn. Ze bracht Kuba en de hond naar de dierenarts. De dierenarts heeft Bruno onderzocht en het aan Kuba verteld, dat de hond een infectie heeft. Hij moest medicijnen slikken en een aantal dagen rusten.

Kuba was erg verdrietig, dat Bruno niet met hem kan spelen. Hij besloot iets aardigs te doen voor zijn vriend. Hij maakte een prachtige tekening voor Bruno, waar ze samen in de wei speelden. Samen met zijn moeder bakten ze ook een heerlijke kipcake voor hem.

Bruno was erg blij met de cadeaus van Kuba. Hij at de taart met smaak en begon langzaam te herstellen. Kuba bezocht Bruno elke dag in zijn hol, hij las hem sprookjes voor en vertelde hem over zijn avonturen op de kleuterschool.

Na een paar dagen herstelde Bruno. Hij was weer vol energie en klaar om met Kuba te spelen. Samen renden ze de wei in en speelden tot laat in de avond. Kuba was erg blij, dat zijn vriend weer gezond is.

Vanaf dat moment waren Kuba en Bruno nog onafscheidelijker. Ze leerden, dat zelfs op de moeilijkste momenten vriendschap en zorg voor anderen het belangrijkst zijn.